Lnas's place

Όταν βγήκε η ταινία, σε όσους με ρωτούσαν απαντούσα ότι για θερινό κινηματογράφο, καλή είναι.

Αν μου έλεγαν τότε ότι όχι μόνο θα την δω αλλά θα γράψω και για αυτή θα γελούσα μέχρι δακρύων.

Δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι για τον Ρουβά. Ίσως γιατί ποτέ δεν τρελάθηκα με κάποιον…διάσημο. Συνειδητά τουλάχιστον.

Και ξεκινάω με γκρίνια. Το έργο έχει μια ρημάδα καταλληλότητα. Κ17. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδάκια κάτω τον 17 ΔΕΝ επιτρέπεται να δουν αυτό το έργο. Και θα μου πείτε και ποιός ορίζει τις καταλληλότητες. Αυτό είναι άλλο θέμα. Υπάρχουν όμως και είναι αυτές. Και νευριάζω όχι μόνο με τους ιδιοκτήτες των κινηματογράφων που στην κυριολεξία “παίζουν” το κεφάλι τους αν μπει ένας έλεγχος και δει την αίθουσα να έχει μέσο όρο ηλικίας 14!!! ετών, αλλά και με τους γονείς που τόσο εύκολα “παρκάρουν” τα παιδιά τους όπου μπορούν μη ελέγχοντας αν αυτό που θα δουν είναι κατάλληλο για την ηλικία τους.

Προσπερνάω λοιπόν το θέμα της καταλληλότητας αν και ακόμη δεν το έχω χωνέψει. Και έρχομαι στο έργο. Εντάξει, πολύ καλύτερο από ότι περίμενα.

Αλήθεια, ας μου εξηγήσει κάποιος ποιά είναι αυτή η κρεμαστή γέφυρα που περνάνε πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη, γιατί εγώ ποτέ δεν την έχω δει…

Με συγκίνησε ιδιαίτερα η βόλτα του Φίλιππου με τον Στέφανο στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Σε εκείνο το σημείο βόλταρα πριν λίγες μέρες και εγώ…

Σαν υπόθεση, δυστυχώς ήταν πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν ο Ρουβάς ή οι υπόλοιποι ηθοποιοί ήταν καλοί αλλά σίγουρα το μήνυμα το πέρασαν. Ίσως σε εμένα που απλά έβλεπα μια ταινία σε ένα θερινό κινηματογράφο.