Lnas's place

Χτυπάει το τηλέφωνο. Με απόκρυψη. Όταν χτυπάει το συγκεκριμένο τηλέφωνο με απόκρυψη συμβαίνουν τα εξής:

1. Από κάποια εταιρεία promotion θέλουν να ρωτήσουν διάφορα

2. Κάποιος έχει κάνει “λάθος”

3. Κάποιος έχει κάνει λάθος.

Όπως και έχει, αν έχω όρεξη, η απόκρυψη σημαίνει γέλιο.

Σηκώνω λοιπόν το τηλ. Στην άλλη άκρη είναι μια αρκετά ωραία φωνή.

– Παρακαλώ; (εγώ ξεκινάω, έτσι)

– Γεια

– Γεια…. (παγωμένο ύφος)

– Δε με γνώρισες ε;

– Τώρα να σου πω ναι, θα είναι ψέματα (στάνταρ ανήκει στην κατηγορία 2)

– Ε, λογικό έχουμε να μιλήσουμε καιρό… (Α, έχουμε ξαναμιλήσει δηλαδή)

– Για να το λες… Για θύμησέ μου λοιπόν

– Από το promotion  είμαι.

– (Εδώ μπερδεύομαι λίγο) Από το ποιό;

– Το promotion, με τα τσιγάρα;

– Τα ποιά; (γελάω…)

– Δε δούλευες σε promotion για τσιγάρα;

– Εγώ, ποτέ.

– Αγγελική;

– Ποιά Αγγελική;

– Δεν είσαι η Αγγελική;

– Όχι … (εδώ λογικά έπρεπε να πει συγγνώμη και να το κλείσει, όμως, όχι…)

– Κι όμως έχουμε  ξαναμιλήσει

– Λες, ε;

– Ναι, δεν έχεις μια φίλη Κατερίνα; (όπως και πολύς κόσμος)

– Ναι.

– Ωραία. Δούλευες σε ραδιοφωνικό σταθμό (νάτο και το κοπλιμέντο για την φωνή)

– Εγώ; Πότε;

– Δεν είσαι αυτή ε;

– Όχι

– Πές μου το όνομα σου μπας και θυμηθώ….

– Όχι, έχει περισσότερη πλάκα έτσι. Άσε που δε χρειάζεται να θυμηθείς…

– Γιατί;

– Γιατί, εσύ πήρες τηλ. και αφού δεν είμαι αυτή που θες, δε χρειάζεται να μαντέψεις ποια είμαι.

– Μα έχουμε μιλήσει… σίγουρα. Εγώ είμαι ο Φίλιππος.

– Δεν μου το έλεγες από την αρχή;

(Παθαίνει ένα σοκ… Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση) – Με θυμήθηκες;

(Η αλήθεια είναι ότι θα το συνέχιζα αλλά είπα να συγκρατηθώ) – Όχι. Απλά δεν ξέρω κανέναν Φίλιππο.

– Κι όμως έχουμε ξαναμιλήσει…

– Για το ίδιο θέμα;

– Τέλοσπάντων. Θα θυμηθώ και θα ξαναπάρω….

Λίγη φαντασία, βρε παιδιά… Έλεος.