Lnas's place

Τελικά μας βγήκε σήριαλ η έξοδος (βλ. 2 προηγούμενες εγγραφές).

Είχα λοιπόν όρεξη για πλακίτσα. Μια διάθεση τσιγκλίσματος. Προσπάθησα όλη την ημέρα να μη σχολιάσω τίποτα αν δε μου μιλήσουν (για το φόνο, καλέ, εγώ αμίλητη όλη μέρα δεν έμενα με τίποτα). Και τα κατάφερα!

Έχω φορέσει άνετα ρούχα και αναπαυτικά παπούτσια για να μπορέσω να απολαύσω τον χορό και το… τσίγκλισμα. Η παρέα δε βοηθάει μια και ανήκουν στην κατηγορία “δεν πρέπει να μάθεις”. Αλλά δε με πτοεί τίποτα.

Ούπς! Τι βλέπω; Κάποιος έχει αργήσει; Ή μήπως δεν έρθει καθόλου; Α, δε θέλω τέτοια. Δεν θέλω ηττοπάθειες. Ότι και να σας κάνω ΠΡΕΠΕΙ να το αντιμετωπίσετε. Μαζί.

Η μουσική δυναμώνει. Μπαααα… δεν προσφέρεται για συζήτηση ο χορός. Και αν δε γίνει συζήτηση δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Ωωωωω! Rumba ακούω. μμμμμ! Πλησιάζει…

– Χορεύετε;

– Πάντα!

Περιμένω υπομονετικά την ατάκα.

– Ξέρεις, σκέφτομαι να πάω στον τάδε (η χθεσινή φίρμα) έχεις ακούσει τίποτα;

– Εγώ; Α, εγώ δε συχνάζω σε τέτοια μέρη. Είμαι καλό κορίτσι.

– Χαχαχα. Σου άρεσε εχθές;

– Το μάθημα;

– Στο μαγαζί, το βράδυ, λέμε.

– Αααα! (Μου αρέσω όταν παίρνω αυτό το ύφος). Όχι. Μιλάμε ο άνθρωπος είναι ατάλαντος.

– Γιατί η άλλη;

– Α, η άλλη τουλάχιστον έχει ωραία μάτια…

– Και εσύ έχεις ωραία μάτια.

– Χμ… Λες να το γυρίσω στο τραγούδι; Δεν είναι κακό.

Παράλληλα να σας θυμίσω ότι υποτίθεται πως χορεύουμε!

– Μπορείς να κάνεις πρόβες στο ΚΑΡΑΟΚΕ πάρτυ που θα κάνουμε.

– Ξέχνα το! Δεν υπάρχει καμία περίπτωση. (ρε, λες να γυρίζει το παιχνίδι; Α! Δε θέλω τέτοια) Εσένα σου άρεσε εχθές;

– Εεεε, μια πλάκα την είχε πάντως.

– Και η ταφόπλακα, πλάκα είναι αλλά εγώ δε θα ήθελα να την είχα.

– χαχαχα. Όταν στρίβεις να βγάζεις και το χέρι σου.

– Ορίστε; (Μπα θυμηθήκαμε ότι χορεύουμε;) Α, ναι. Η Ν. δεν θα έρθει;

– Αργότερα.

(Ε, να σιγουρευτούμε ότι δεν έχει διαρρεύσει τίποτα)

Και η Ν. έρχεται. Και κάθεται κοντά μου. Να δεις που θα γίνουμε φίλες… Γελάω μόνη μου. Τους λυπήθηκα. Δεν έχει νόημα να τους κάνω πλάκα. Όχι τώρα. Που το περιμένουν.

Η βραδιά περιελάμβανε πολύ χορό. Αργό χορό για να μπορούμε να … συζητάμε. Τα νεύρα μου… Εγώ να χορέψω ήθελα όχι να λύσω το κυπριακό. Προφανώς όμως με το ταρακούνημα λύθηκε η γλώσσα τους και ανακάλυψαν ότι έχουμε ένα σωρό θέματα για συζήτηση. Μήπως να πηγαίναμε για καφεδάκι; Λέω μήπως;