Lnas's place

Κράτα μου το χέρι. Άλλοτε απαλά και άλλοτε σφιχτά. Αλλά κράτα το συνέχεια.

Για να νιώθω τη ζεστασιά σου, να νιώθω σιγουριά, ασφάλεια.

Κράτα μου το χέρι.

Φοβάμαι. Μη με αφήσεις.

Και λίγος Παπακωνσταντίνου για να δέσει το γλυκό… Είμαι καλά! Απλά ξέθαψα το τραγουδάκι…

Καληνύχτες

Έχω ανάγκη μια σου λέξη


μια αλήθεια μες τις αυταπάτες


και μια αγκαλιά να με γιατρέψει


από θανάσιμες αγάπες


έχω ανάγκη να βουλιάξω


μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα


απ’ την αλήθεια να τρομάξω


και να φουντάρω σ’ ένα ψέμα




Έχω ανάγκη να σου δείξω


πως είμαι πλέον οπαδός σου


με την παλάμη μου ν’ αγγίξω


τον πυρετό στο μέτωπό σου


έχω ανάγκη να σε νιώσω


σαν μια προσωπική μου νίκη


με πόσα βράδια να πληρώσω


τη μοναξιά που μου ανήκει




Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη


ένα σακατεμένο βράδυ


μόνο τα μάτια σου θυμάμαι


δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι


μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη


που όσο θυμάμαι με πονάει


έχουν περάσει τόσα χρόνια


μ’ αυτή η αγάπη δεν περνάει




Απόψε δε θα βγω στους δρόμους


στα όνειρα μου θα σε ψάξω


ότι δεν έφυγες ποτέ σου


έχω ανάγκη να φωνάξω


σ’ όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι


εγώ μαζί σου θα ξυπνάω


την πιο γλυκιά σου απουσία


έχω ανάγκη ν’ αγαπάω




Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω


στην πλάτη του δικού σου ανέμου


σαν νά’ σουν όρκος θα σε πάρω


που δε θα πάταγα ποτέ μου