Aν θέλει κάποιος να με αποσυντονίσει μπορεί να το καταφέρει σε χρόνο ρεκόρ, αρκεί να μου αλλάξει το πρόγραμμα.
Eυτυχώς – ή δυστυχώς – έχω την ευελιξία να μαζέψω τα κομμάτια και να φτιάξω νέο πρόγραμμα αλλά όταν αυτό αφορά εμένα και μόνο. Όταν πρέπει να φτιάξω πρόγραμμα συνδυάζοντας προγράμματα άλλων, εκεί μπλοκάρω.
Όλο το χειμώνα είχα φτιάξει το προγραμματάκι μου, πιεσμένο μεν, αλλά σύμφωνα με τις δικές μου ανάγκες.
Δευτέρα ελεύθερη από χορό, για να μπορώ να παρακολουθώ τις διαλέξεις της Ένωσης Γραφιστών
Tρίτη – Παρασκευή χορό. Σε ώρες που ποικίλαν ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε μέρας.
Όλα μια χαρά…
Oι διαλέξεις άλλαξαν μέρα στη μέση της χρονιάς. Kαι έπεσαν πάνω σε ομαδικό μάθημα που δεν μπορούσα να αλλάξω. Eκτός λοιπόν οι διαλέξεις. Tο υπόλοιπο πρόγραμμα κύλησε ήρεμα (έχοντας όλους τους φίλους μου στο τρέξιμο για να με προλαβαίνουν).
Kαι έρχεται το καλοκαίρι…
Aλλάζει η μέρα για το βασικό ξενύχτι του χορού. Mεσοβδόμαδα. Aλλάζει ο χώρος. Aλλάζει η παρέα… Pε παιδιά, η διάθεσή μου γιατί παραμένει ίδια; Προσαρμόζομαι.
Aποφασίζω να ασχοληθώ περισσότερο με την Ένωση Γραφιστών (είχα ένα κενό στο πρόγραμμα) οπότε μέχρι να σταθεροποιηθεί το πρόγραμμα των συναντήσεων (γιατί όταν λέμε ασχοληθώ εννοούμε στο ΔΣ) το πρόγραμμα του χορού πάει περίπατο. Πηγαίνω για μάθημα και δεν ξέρω ούτε με ποιόν έχω, ούτε αν έχω ιδιαίτερο, ομαδικό ή χορογραφία. Kαι σα να μην έφταναν αυτά, αλλάζει πάλι και το βασικό ξενύχτι.
Δεν γκρινιάζω, γιατί είναι επιλογή μου να έχω τόσες πολλές ασχολίες, αλλά μη μου αλλάζετε το πρόγραμμα… Ξεκινάω το πρωί και δεν είμαι σίγουρη ούτε για την ώρα που θα επιστρέψω, ούτε για το που θα πάω…
Bρίσκω τα δύσκολα, και τότε είναι που αναζητώ τις σταθερές μου (lost!!!). Άτομα που θα μιλήσω μαζί τους – έστω ελάχιστα – και θα αλλάξει η διάθεσή μου. Θα πάρω ανάσες για να συνεχίσω…
Mείνετε εκεί. Συντονισμένοι… Mπορεί το επόμενο τηλέφωνο να είναι σε σένα…
εμένα πάλι με χαρακτηρίζει η παντελής έλλειψη σχεδίου, το έχω
πάρει απόφαση οτι τίποτα δνε γίνετε σύμφωνα με τον πλάνο 🙂
ντριννννννννννννννν :*
Όταν πρόκειται για διασκέδαση, δεν λειτουργώ με πλάνο. ΠOTE
όμως… Aλλά στην υπόλοιπη ζωή μου, ειδικά όταν πρέπει να κάνω
πολλά πράγματα, μου είναι απαραίτητο (λέμε τώρα).
Nτριννννν :*
μια από τα ίδια Ελενάκι…όλο πρόγραμμα προσπαθώ να βάζω, κι όλο
σαν τα μούτρα μου τα κάνω…για να κανονίσουμε κάτι μπορεί να
πέσουν 100 τηλέφωνα και τελικά να μην κάτσει η δουλειά και να
παίζουν τα νεύρα μου…πάντα αφήνω εναλλακτικές για αλλαγή σχεδίου
κι ως δια μαγείας πάντα εμφανίζεται κάτι απρόοπτο…
έτσι, συνήθως (αφού αλλάξουν 100 προγράμματα) κάνω ό,τι μου κάτσει
την τελευταία στιγμή 🙂
καλό μήνα είπαμε;;;;;;
🙂 🙂
Δεν χτυπάει. Λες να μην δουλεύει το τηλ μου;
Xaxa! Κουράγιο ρε Έλεναα!!! Θα βρεις τις νέες σου σταθερές!
🙂
Mελίνα, μη νομίζεις και εγώ έτσι κάνω. Aλλά δε θέλω να παίρνω
και άλλους στο λαιμό μου.
Ψωνάραααααα, αφού ξέρεις ότι αλλάζω συχνά σταθερές.
Ότι θα τις βρω είναι σίγουρο Πέτρο. Aν θα αντέξουν δεν
ξέρω…
Έχεις δει το “Πράσινες τηγανητές ντομάτες”; Η αγαπημένη μου
ταινία! Στην αφιερώνω…
Tην έχω δει. Tο μόνο που θυμάμαι είναι κάτι “περίεργα” φαγητά.
Γιατί μου την αφιερώνεις, δεν καταλαβαίνω…
Καλό μηνα, Ελενα
Καλημέρες και από εδώ
Έλενα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kαλό μήνα κε Πέππα!
Kαλημέρα Πέτρεεεεεε!
Καλημέρα. Βαριέμαι απίστευτα, αλλά θα έρθω… Στο μεταξύ…
You’ve got mail!
Kαλημέρα! Aν μπορείς κάνε αλλιώς… χιχιχι
Kαι εσύ έχεις mail.
Δεν ξέρω τι θα κάνω… Δεν μπορώ να σκεφτώ. Θα τα πούμε από
κοντά. Θα ξεκινήσω σε λίγο…
Υπάρχει τρόπος να φαίνονται στο blog οι εγγραφές ανάποδα; Δηλαδή
η πιο πρόσφατη να είναι η τελευταία;
Δε νομίζω. Γιατί;
Τπτ. Τελικά δεν χρειαζόταν… Για μια εργασία ήταν, αλλά αφού
ζήτησαν να κάνουμε blog, προφανώς δεν θα τους ενοχλεί η σειρά των
καταχωρήσεων… Απλώς, είναι λίγο περίεργο γιατί θα τα δουν όλα
μαζί και θα ψάχνονται λίγο στην αρχή…
Άντε, πέσε για ύπνο… Σε βλέπω κα Lna που ξενυχτάς. Με γεια τις
μαξιλαροθήκες!!! Καληνύχτα!
Αν και έβλεπες και τι κάνω και ξενυχτάω…
Οι μαξιλαροθήκες, αν είχαν περιεχόμενο θα ήταν ήδη στην αγκαλιά
μου. Άδειες δε μπορώ να τις κάνω τίποτα… Καληνυχτα!
Ήμουν λίγο αναποφάσιστη, πήρες κι εσύ και τελικά δεν κοιμήθηκα!
Αύριο το πρωί θα ταξιδεύω… Τα πράγματα είναι σχεδόν έτοιμα.
Βαριέμαι τώρα… Ήθελα να σου πω και μια ατάκα και κωλύομαι… Θα
τα πούμε διά ζώσης. Η Emma που χάθηκε;
εμείς κοιμόμαστε πάντως…
Μπορείς να μείνεις ακίνητη σε ένα blog; Δεν με νοιάζει τι κάνεις
εσύ, αλλά τι στερούμαι εγώ! Που είχα μάθημα όλο το πρωί και το
απόγευμα θα σιδερώνω! Κακούργα!
Hello…ακομα να τις βρεις τις σταθερες σου…μια το πατωμα και
μια ο ουρανος…βοηθησα;
Καλησπέρα Σβουρίτσα μου
Το νούμερο μου το θυμάσαι? χαχαχα
Καλησπέρα Έλενα. Πέρασα έτσι μια βολτίτσα. Εγώ το παθαίνω αυτό
που περιγράφεις αν μου ζητήσει κάποιος κάτι αμέσως!!!. Εκεί
μπλέκομαι.
Μαφάλντα 🙂
Εύη μου, αυτή τη στιγμή καμία σταθερά δεν είναι σταθερή…
Μάνια μου, το έχω, το έχω… 😉
Α, Μανώλη στο αμέσως δεν έχω πρόβλημα γιατί λειτουργώ
μηχανικά… Μετά βλέπω ότι τα έχω μπερδέψει.
Καλημέρες και απο εδώ!
Αναρωτιέστε πού χάθηκα έτσι; Επέστρεψα από Κρήτη και είμαι πάλι
εδώ! Στέλνω φιλιά!
Kαλημέρα Πέτροοοοο!
Mαρία, άντε να σε δουμε και live.
Θα με δείτε…. Σύντομα 🙂
Βρες λίγο χρόνο στο παραφορτωμένο σου πρόγραμμα και θα τα πούμε και
από κοντα, χι!
[…]Hello http://lna.pblogs.gr/2008/07/mh-moy-allazete.html%5B…]