Σάββατο πρωί (σχεδόν!). Ημέρα λαϊκής. Ξεκινάω λοιπόν, ψωνίζω και ετοιμάζομαι να επιστρέψω στο σπίτι. Μπαίνω στο αυτοκίνητο, στέλνω ένα μήνυμα και πάω να ξεκινήσω. Ούπς! Μάλλον δεν γύρισα το κλειδί. Πάμε πάλι. Χμ… δεν ανάβει το ready (το αυτοκίνητο ειναι υβριδικό, η μηχανή δεν κάνει θόρυβο ούτως ή άλλως). Μάλλον έμεινα από μπαταρία.
Ψύχραιμα, ψύχραιμα παίρνω τηλ. τον ασφαλιστή μου.
-Είσαι σίγουρη ότι έχεις οδική βοήθεια;
-Ναι. Μη μου λες τέτοια!
-Όχι απλώς δε θυμάμαι.
Παίρνω τηλ. στην ασφαλιστική.
-Ξέρετε, δεν έχετε οδική…
Παράλληλα με καλεί ο ασφαλιστής.
-Μόλις το έμαθα. Τι κάνουμε τώρα;
-Κλείσε θα δω τι μπορώ να σου στείλω.
Παράλληλα, παίρνω τηλέφωνο διάφορους γνωστούς. Η λύση του αδελφού μου μοιάζει καλή. Βρες ένα ηλεκτρολογείο εδώ κοντά και πάρε τον τηλ. μήπως μπορέσει να έρθει να βάλει καλώδια.
Αρχίζω να ψάχνω… παίρνω διάφορα τηλ.
Το ένα είχε κλείσει εδώ και χρόνια, στο άλλο απάντησε ένας παππούς… Η ώρα περνάει. Με καλεί κάποιος από όλους αυτούς. Νομίζω ότι είναι ένας που ξέρω.
-Κε Κώστα εγώ είμαι που είχα έρθει πριν λίγες μέρες.
-Ναι, για πες…
Μετά από συνεννοήσεις για το που βρίσκομαι… έρχεται. Δε μου μοιάζει γνωστός. Δεν πειράζει. Αρκεί να γίνει η δουλειά.
Ανοίγω περήφανα το καπό.
-Εδώ είναι η υβριδική μπαταρία. Δεν είναι αυτό. Κάτι άλλο είναι. τι ένδειξη σου έβγαλε;
-Δεν έβγαλε τίποτα. Απλά δεν ξεκινάει. Έχει σίγουρα και άλλη μπαταρία. Το ξέρω. (αρχίζω και νιώθω ξανθιά). Να πάρω τον αδελφό μου να τον ρωτήσω; (τόση απελπισία πια).
-Άσε, παίρνω εγώ τηλ. να ρωτήσω
Παράλληλα παίρνω και εγώ τον αδελφό μου.
-Έλα, που είναι η μπαταρία; (το ξέρετε το ανέκδοτο με τις ξανθιές και τη μηχανή;)
-Εμάς είναι στο πορτμπαγκάζ.
Το τερματίσαμε… Ανοίγουμε πορτμπαγκάζ. Μεταφέρουμε όλα τα ψώνια μπροστά αλλά μπαταρία πουθενά. Εν τω μεταξύ απαντάνε και στον άνθρωπο.
-Είναι στο κάθισμα του συνοδηγού.
Τι στο καλό; Που χωράει; Σκύβει, βγάζει κάτι πλαστικά που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν αλλά τζίφος. Ξανά τηλ. στο συνεργείο.
-Στα πίσω καθίσματα κοίτα.
Ξανά κατσαβίδια…
Βουαλά. Η μπαταρία ήταν εκεί. Βάζουμε καλώδια, παίρνει μπρος.
-Λοιπόν πας στο τάδε μέρος και σε περιμένουν. Θα πεις από εμένα.
Φτάνω 2.15. Το μαγαζί κλείνει στις 3.
-Είσαι η κοπέλα που έρχεται από τον κο Δημήτρη; (Δημήτρη τον έλεγαν τον κύριο, τελικά)
-Ναι. Τη βρήκαμε την μπαταρία τελικά.
Αναλαμβάνουν 2 άτομα. Τσακ μπαμ αλλάζει η μπαταρία.
-Να ρωτήσω κάτι;
-Φυσικά.
-Πόσο γελάσατε όταν ψάχναμε τη μπαταρία;
Συμπέρασμα: Όσοι έχετε υβριδικά αυτοκίνητα, ψάξτε να βρείτε που είναι η μπαταρία σας, από που φορτίζει με καλώδια (υπάρχει και εύκολος τρόπος), που είναι ο γρύλος (αυτό το έψαχνα άλλη φορά).
